Westvleteren Trappist

Om kwart voor negen, na een heerlijk ontbijt, stapten wij vol goede moed de deur uit. Echter, nog geen 50 meter verder constateerde Ton lekkage. Er droop water van de onderkant van de rugzak op zijn benen. We zijn direct gestopt en hebben de waterzak uit de rugzak gehaald. Vlak voor de vakantie aangeschaft en de goedkoopste uitgezocht met meer inhoud: 3 i.p.v. 2 liter. Nu blijkt maar weer: goedkoop is duurkoop. Goed, de natte rugzak zo goed mogelijk droog gemaakt met de handdoek. Er was gelukkig niet al teveel nat geworden. Dat komt later wel weer in orde. De waterzak bekeken en het blijkt de aansluiting van de slang op de zak, die de lekkage veroorzaakt. Plastic schroefdraad en schroefbehuizing. We hebben de waterzak van Suzan bij mij in de rugzak gedaan en mijn (lekkende waterzak aan de buitenkant van Suzan d'r rugzak gedaan nadat we hem in een andere plastic zak hadden gedaan, om de lekkage zoveel mogelijk te beperken. Nadat daarna alles weer ingepakt was zijn we met 10 minuten "vertraging" verder gegaan. Geen goede start van deze dag. Later zal blijken , dat dit de hele dag blijft doorwerken. Nog geen half uur later lopen we een zijstraat voorbij zonder deze op te merken. Nadat we geen markeringen meer zagen, begonnen we te twijfelen. We besloten om maar terug te lopen en we vonden de "misser". Dit zal nog vaker gebeuren vandaag. Het weer was gelukkig goed, wel meer wind en dus iets frisser. Het lopen brengt ons echter wel warmte. We lopen afwisselend tussen weilanden, akkers en meertjes. Ook vaak bossen vallen ons ten deel. Die geven gelukkig weer wat luwte. Ondertussen wordt ook het terrein geleidelijk aan heuvelachtiger te worden. We passeren dorpjes zoals Rekhoven, Viversel, Omloop ter Lamen (dichtbij het circuit van Zolder). Daar pauzeren we even en hangen de natte, vochtige spullen even te drogen in de zon. Ook Ton's slaapzak is vochtig en hangt vrolijk zachtjes te wapperen in de wind over de rugleuning van een bankje. De vervolging van onze tocht liet ons een drukke, gevaarlijke weg oversteken en weer in een bos terecht komen. De route leidde ons naar "de Kluis van onze lieve vrouwe van Loreto". Een kerkje op de top van een heuvel, in 1673 gebouwd voor een kluizenaar, die teruggekeerd van een pelgrimstocht naar Rome, hier zijn onderdak kreeg. Hij was diep onder de indruk van het italiaanse plaatsje Loreto. Vandaar. Voor het kerkje staat een kruisbeeld met stenen eronder en een bordje erbij: Pelgrimskruis.
Na de afdaling via een bosweg komen we bij het domein Bovy, een complex met gebouwen, welke vroeger een abdijhoeve is geweest. De GR5 route loopt dwars over het terrein, dat nu een open lucht museum is. Ook hier dreigden we even verkeerd te lopen, maar we hadden het bijtijds door. We passeren de dorpjes Pannewinning en Stokrooie. Bij deze laatste lunchen we even, zittend op een stenen muurtje. Onze weg vervolgend ronden wij de abdij van Herkenrode en via het dorp Kuringen bereiken wij de voorstad van Hasselt en naderen wij het station van Hasselt. De dagetappe zit er bijna op. s'Middgas hebben we even korte, zomerse buitjes gehad, waarbij we onze poncho's even nodig hadden, maar hoofdzakelijk is het droog geweest. Het station van Hasselt via een onderdoorgang passerend kwamen we al snel aan bij het adres, waar wij zouden overnachten. Wij mochten echter niet voor 17.00 uur aankomen. Dus we hadden nog wat tijd te besteden. En wat doe je dan? Je gaat lopend de stad Hasselt verkennen. Ach waarom ook niet. We liepen naar de Grote Markt, een plein in het centrum, waar het een groot geest was, met muziek en optredens. Hardstikke druk dus. NGeen mogelijkheid om op een terrasje te gaan zitten en genieten. Dan maar weer terug gelopen naar het station, waar wij een brasserie hadden gespot, vlakbij ons overnachtingsadres. Daar zijn we maar even gaan zitten. Daar heeft Ton een speciaal (en prijzig !) biertje gedronken: een trappist van de abdij van Westvleteren, 10,2% alcohol. Volgens de serveerster een wereldbier. Het bleek eenstevige "broeder", maar wel erg lekker. We besloten ook maar alvast te eten en namen daar een heerlijke salade. Later meldden wij ons bij het overnachtingsadres. De dochter des huizes opent de deur en vraagt om info en geeft weer andere info omtrent het huis. Het betreft een etagewoning, waar wij de gehele beneden etage tot onze beschikking kregen, voorzien van alles wat we nodig hadden: slaapkamer, keuken, badkamer met toilet. Na een overheerlijke douche en gestoken in schone kleding zijn we op zoek gegaan naar een café met TV om de wedstrijd Denemarken - Nederland te kunnen zien. Dat is gelukt, maar de uitslag was bedroevend: 1-0 verloren. Morgen gaan we naar Genk.