Abdij van Westmalle. Bier ?
Door: SuzanenTon2012
Blijf op de hoogte en volg Suzan en Ton
19 Mei 2012 | België, Zoersel
Na een heerlijk ontbijt namen wij om 8.45 uur afscheid van onze hospita. Bij een strak blauwe hemel liepen wij weer terug naar Wuustwezel, om aldaar de route weer op te pakken.
De vesten werden na 10 minuten al uit getrokken en de broekspijpen afgeritst. In het dorp eerst even bij de groenteboer en bakker langs, voor wat eten voor onderweg.
Volgens het routeboekje zouden we weinig gelegenheden passeren, waar wat gegeten of gedronken kon worden.
Vandaag is de eindbestenmming Zoersel, waar we een overnachting in de jeugdherberg hadden geregeld.
Dat hield wel in dat er zo'n 30 km gelopen moest worden, daarbij opgeteld de 4 km om in het dorp weer op de route te komen. We hadden dus een fikse wandeling voor de boeg.
Maar we zijn goed uitgerust en met de zon als begeleiding lachte de dag ons tegemoed. Vauit het dorp voerde de weg ons naar het "Uilenbos", om vervolgens tussen de weilanden door naar het Groot en Klein Schietveld te brengen.
De naam geeft het al aan: dit is militairterrein, waar wij langs lopen. Wat ons bevreemd is, dat er ook bordjes staan, dat je het terrein in het broedseizoen niet mag betreden.
Wij steken daarna de Grote Beek over(in België heet dat "dwarsen"en lopen door het gehucht Heieind. Om vervolgens weer langs een militair bos de weg te vervolgen. Hier werden we getrakteerd op "hangende rupsen". Dat werd slalommen, anders zat je onder de rupsen en webdraden.
Onder de snelweg door lopen we het dorp Brecht binnen. Zoekend naar de wit-rode markeringen, worden we aangesproken door een heer, met de vraag of wij de GR 5 lopen. Na ons bevestigende antwoordt verteld deze meneer, dat de route in Brecht is gewijzigd, maar dat dat niet in ons boekje zou staan, maar in de sinds kort uitgebrachte nieuwe gids. Erbij werd vermeld, dat hij in het bestuur zat van de vereniging Grote Routepaden. Na uitleg hoe we dan moesten lopen, togen wij toch wat onzeker verder. Maar het klopte helemaal en bij een bakker op de hoek, zoals hij gezegd had, konden wij de markeringen weer gaan volgen.
Even verder op komt ons een echtpaar tegemoet lopen en meldt, dat er over ongeveer 1,5 km een café met terras zou zijn. Dat was een heerlijk bericht, want het naderde lunchtijd. En zo konden wij inderdaad na ca. 2 km heerlijk koffie drinken en een broodje eten op het terras van Café "het trapke op". Er komt ondertussen wat bewolking, maar de temperatuur blijft prima. We volgen het kanaal Schoten-Turnhout en buigen af en gaan tussen de landerijen door. Het valt op, dat hier heel veel paarden en manege's zijn. We gaan weer een bos door. Het is opvallend, dat hier niet alleen heel veel Rododendronstruiken staan, maar ook veel naaldbomen. Aan de andere kant van het bos komen we uit bij een muur van de Abdij van Westmalle en even later bij de zijingang ervan. Ton wil er graag een biertje drinken, maar heleaas de abdij is niet toegankelijk voor publiek. Gelukkig is er even verder op een uitspanning, heel toepasselijk Café de Trappisten genaamd. Dan hier maar even wat drinken. Het terras oplopend, worden we gewenkt door 2 andere backpackers.
Dat blijken Amerikanen te zijn, die blij zijn andere backpackers te zien.
Het zijn Jim en Tammy uit Seattle. Zij gaan door tot Nice, want zij hebben de tijd tot september. Ze hebben alle overnachtingen (157 stuks) al geregeld.
Voor ons ongelovelijk. Ze hebben eerst in 3 weken tijd heel Nederland met de fiets doorkruist en zijn op 16 mei in Bergen op Zoom gestart met de GR 5. Samen met hen genoten van het Westmalle bier en aansluitend gezamelijk gelopen naar jeugdherberg "De Gagelhof". Wij pakken weer ons bekende ritme op van douchen en een wasje doen. De amerikanen zouden door een echtpaar worden opgehaald voor het diner. Wat later blijkt dat hetzelfde echtpaar te zijn, die ons eerder op de dag verteld had, dat we even verder op de route een café met terras zouden treffen. Nog weer later, nadat wij van de herbergouders een heerlijke spaanse vismaaltijd (zarzuela) hadden voor geschoteld gekregen, bleek in een gesprek, dat de heer, die ons in Brecht de route had uitgelegd meneer Freddy Tuerlinckx was geweest (de schrijver van ons routeboekje). Deze stond zelfs op een foto, die daar aan de muur hing.
Na een geweldige dag en leuke ontmoetingen gingen wij voldaan naar bed. Tot morgen.
De vesten werden na 10 minuten al uit getrokken en de broekspijpen afgeritst. In het dorp eerst even bij de groenteboer en bakker langs, voor wat eten voor onderweg.
Volgens het routeboekje zouden we weinig gelegenheden passeren, waar wat gegeten of gedronken kon worden.
Vandaag is de eindbestenmming Zoersel, waar we een overnachting in de jeugdherberg hadden geregeld.
Dat hield wel in dat er zo'n 30 km gelopen moest worden, daarbij opgeteld de 4 km om in het dorp weer op de route te komen. We hadden dus een fikse wandeling voor de boeg.
Maar we zijn goed uitgerust en met de zon als begeleiding lachte de dag ons tegemoed. Vauit het dorp voerde de weg ons naar het "Uilenbos", om vervolgens tussen de weilanden door naar het Groot en Klein Schietveld te brengen.
De naam geeft het al aan: dit is militairterrein, waar wij langs lopen. Wat ons bevreemd is, dat er ook bordjes staan, dat je het terrein in het broedseizoen niet mag betreden.
Wij steken daarna de Grote Beek over(in België heet dat "dwarsen"en lopen door het gehucht Heieind. Om vervolgens weer langs een militair bos de weg te vervolgen. Hier werden we getrakteerd op "hangende rupsen". Dat werd slalommen, anders zat je onder de rupsen en webdraden.
Onder de snelweg door lopen we het dorp Brecht binnen. Zoekend naar de wit-rode markeringen, worden we aangesproken door een heer, met de vraag of wij de GR 5 lopen. Na ons bevestigende antwoordt verteld deze meneer, dat de route in Brecht is gewijzigd, maar dat dat niet in ons boekje zou staan, maar in de sinds kort uitgebrachte nieuwe gids. Erbij werd vermeld, dat hij in het bestuur zat van de vereniging Grote Routepaden. Na uitleg hoe we dan moesten lopen, togen wij toch wat onzeker verder. Maar het klopte helemaal en bij een bakker op de hoek, zoals hij gezegd had, konden wij de markeringen weer gaan volgen.
Even verder op komt ons een echtpaar tegemoet lopen en meldt, dat er over ongeveer 1,5 km een café met terras zou zijn. Dat was een heerlijk bericht, want het naderde lunchtijd. En zo konden wij inderdaad na ca. 2 km heerlijk koffie drinken en een broodje eten op het terras van Café "het trapke op". Er komt ondertussen wat bewolking, maar de temperatuur blijft prima. We volgen het kanaal Schoten-Turnhout en buigen af en gaan tussen de landerijen door. Het valt op, dat hier heel veel paarden en manege's zijn. We gaan weer een bos door. Het is opvallend, dat hier niet alleen heel veel Rododendronstruiken staan, maar ook veel naaldbomen. Aan de andere kant van het bos komen we uit bij een muur van de Abdij van Westmalle en even later bij de zijingang ervan. Ton wil er graag een biertje drinken, maar heleaas de abdij is niet toegankelijk voor publiek. Gelukkig is er even verder op een uitspanning, heel toepasselijk Café de Trappisten genaamd. Dan hier maar even wat drinken. Het terras oplopend, worden we gewenkt door 2 andere backpackers.
Dat blijken Amerikanen te zijn, die blij zijn andere backpackers te zien.
Het zijn Jim en Tammy uit Seattle. Zij gaan door tot Nice, want zij hebben de tijd tot september. Ze hebben alle overnachtingen (157 stuks) al geregeld.
Voor ons ongelovelijk. Ze hebben eerst in 3 weken tijd heel Nederland met de fiets doorkruist en zijn op 16 mei in Bergen op Zoom gestart met de GR 5. Samen met hen genoten van het Westmalle bier en aansluitend gezamelijk gelopen naar jeugdherberg "De Gagelhof". Wij pakken weer ons bekende ritme op van douchen en een wasje doen. De amerikanen zouden door een echtpaar worden opgehaald voor het diner. Wat later blijkt dat hetzelfde echtpaar te zijn, die ons eerder op de dag verteld had, dat we even verder op de route een café met terras zouden treffen. Nog weer later, nadat wij van de herbergouders een heerlijke spaanse vismaaltijd (zarzuela) hadden voor geschoteld gekregen, bleek in een gesprek, dat de heer, die ons in Brecht de route had uitgelegd meneer Freddy Tuerlinckx was geweest (de schrijver van ons routeboekje). Deze stond zelfs op een foto, die daar aan de muur hing.
Na een geweldige dag en leuke ontmoetingen gingen wij voldaan naar bed. Tot morgen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
